Pomimo wakacji Wspólnota Męska nie zawiesiła swojej działalności. Spotkania są może mniej formalne, ale nie mniej owocne. Brat Sebastian zaproponował rozważanie fragmentu Apokalipsy św. Jana ( Ap, 3, 14 – 22 ). Wbrew pozorom owy list do mieszkańców Laodycei przysporzył nam wiele kłopotów. Każdy z nas nakreślił pewien szkic interpretacyjny. Może nie do końca zdeformowany, ale także nie do końca jasny, przejrzysty i prawdziwy.

Na pewno wszyscy zgodziliśmy się, że nie warto być „letnim” – człowiekiem, którego wiara nie rozpala serca, który ma wątpliwości, jest nijaki, ambiwalentny, przeciwstawny, obojętny.

Druga część spotkania dotyczyła tematu męskości, która to nie może się obyć bez obecności kobiety. Mamy się dopełniać, wprowadzać pokój, którego drzwi otwiera miłość kochającej się pary – kobiety i mężczyzny. Na pewno nikt nie jest samowystarczalny.

Sztuką męskości jest pogodzić dumę z umiejętnością pokornienia przed Bożą opatrznością; pogodzić siłę drzemiącą w męskiej naturze z przyznaniem się do słabości, zwróceniem się o pomoc i to nie w ostateczności.

Z Bogiem

Adam Siwołowski